Pelajar-pelajar tahun satu di SRI al-Furqan Padang Siding, Arau
Pelajar-pelajar tahun satu di SRI at-Taqwa Beseri
Antara pelajar di PASTI Taman JaliDimanakah silapnya…..?
Oleh : Nikon
Kategori : Laporan Khas
Kekurangan pelajar yang mendaftar di Sekolah Agama Rakyat (SAR) di negeri Perlis amat dikesali.Keluhan itu disuarakan oleh Ustaz Yaakob Abu Seman, Mudir Sekolah Rendah Islam at-Taqwa (SRI at-Taqwa) Beseri.
Beliau menyuarakan kekecewaan beliau itu kepada Peghelih La ketika ditemui pada siri lawatan wakil Peghelih La ke sekolah-sekolah agama dan PASTI Perlis di SRI at-Taqwa semalam.
Menurut beliau, jumlah borang yang diambil oleh ibubapa ialah sebanyak 20 keping.Malangnya yang menghantarnya kembali hanya 10 keping sahaja.
Bayangkanlah, di Perlis hanya ada tiga buah SAR yang mana dua daripadanya ialah untuk pendidikan sekolah rendah.Dan jumlah keseluruhan yang mendaftar bagi tahun satu bagi sesi 2006 ini ialah 19 orang sahaja iaitu 10 di SRI at-Taqwa dan sembilan orang lagi ialah di Sekolah Rendah Islam al-Furqan, Padang Siding, Arau.
Ada juga katanya yang telah berjanji untuk menghantar anak-anak mereka ke sekolah itu tetapi bertukar fikiran pada saat akhir.
“Nanti kalau ada majlis tahlil ke baca yaasin ke tak payah nak panggil orang surau dan ustaz lagilah sebab semua dah pandai-pandai belaka pasal agama ni”ujar beliau secara berseloroh.
Apa yang beliau suarakan itu adalah betul walaupun dalam nada berseloroh kerana kalangan ummat Islam kini semakin tenggelam dalam keduniaan tetapi masih belum sedar akan peri pentingnya pelajaran agama kepada anak-anak mereka.
Bukanlah kerana tahlil atau membaca yaasin sebagai alasan utama yang difikirkan apabila menggalakkan mereka-mereka ini untuk menghantar anak-anak ke SAR, lebih dari itu ialah SAR insya Allah, akan dapat memberikan perisai kehidupan yang paling kuat dan ampuh untuk menahan serangan dari musuh Islam yang sedang menanti untuk membaham kita semua.
Apa yang lebih menyedihkan lagi ada dikalangan orang-orang ini yang sentiasa menggelarkan dasar sekular kepada dasar pendidikan negara tetapi dalam masa yang sama tetap menghantar anak-anak mereka ke sekolah “sekular” tersebut.
Adakah ini memang telah menjadi amalan kita semua dalam menghadapi ancaman musuh iaitu dengan hanya bersembang sahaja tanpa tindakan? Dan sentiasa pula mencari kelemahan dan kekurangan pimpinan untuk dijadikan bahan gossip di kedai kopi?
Sepatutnya kita semua kena menyedari akan kelemahan kita didalam perjuangan iaitulah cakap kosong yang tiada tindakan susulan.
Kalau dalam mesyuarat, kitalah juara mengkritik, menghentam dan mempertikaikan aktiviti-aktiviti yang telah dilakukan.Itu tak kena ini tak betul.Akan tetapi bila dicalonkan nama untuk menjalankan amanah dan tanggungjawab kitalah orang yang pertama tampil dengan pelbagai alasan untuk mengelak.Maklumlah jawatan tiada ber elaun.
Bukanlah hendak disempitkan pemikiran dengan tidak membenarkan mengkritik.Kritiklah semahunya kalau memang benar ada kesalahan tetapi datangkan kritikan itu bersama penyelesaiannya.
Kalau hanya tahu mengkritik tetapi tidak mahu memberikan jalan keluar (ataupun tidak tahu jalan keluar kerana sibuk mengkritik sahaja) dibimbangi akan menimbulkan kekeruhan diantara kita dan orang yang dikritik kerana orang yang mengkritik pekerjaan orang lain tanpa menghadirkan kritikan itu bersama dengan jalan penyelesaian adalah orang yang tidak tahu menghormati penat lelah pekerjaan orang lain.
SAR di Perlis yang ana kemukan ini adalah satu contoh terbaik untuk difikirkan.Masa SAR mula-mula ditekan dahulu, begitu bersemangat semuanya melawan dan menentang. Tetapi kini SAR tinggal keseorangan……sepi tanpa teman.
Di sesetengah tempat SAR pula dikritik balik diatas pelbagai alasan yang mereka fikirkan munasabah.Makin bertambahlah luka dihati.
Sedarlah wahai sahabat-sahabatku bahawa perjuangan kita bukan hanya atas dasar pilihanraya atau ketika mana sesuatu isu besar menjelma sahaja sahaja tetapi ianya menyeluruh dan berterusan sehingga kehari kiamat.
Walau bagaimanapun didalam kesedihan itu, PASTI telah memberikan sedikit sinar kepada pendidikan Islam PAS Perlis dimana ia telah mencatatkan pertambahan bilangan pelajar yang mendaftar.Semoga ianya akan bertambah baik dimasa hadapan insya Allah.
Jadi kesimpulannya, pi mai pi mai, yang buat kerja untuk jemaah dan yang hantar anak ke SAR ialah muka yang sama.Dialah Ketua Cawangan, Ketua Pemuda, Setiausaha dan juga Bendahari.Dia juga yang mendirikan markas dengan tenaganya tanpa diupah.Dialah juga penginfaq utama jemaah, dan dialah juga wakil ke muktamar.Semuanya dia dan akhirnya yang kena kutuk kerana kekalahan…juga dia.
Adakah benar kita semua ini dikatakan duduk dalam satu JEMAAH? Fikirkanlah wahai saudara-saudaraku fikirkanlah…
